Ingezonden stukken
Ontvangen: donderdag 16 maart 2017
Ron van Lier:
Het huisje was besproken, dus op naar het wilde water in de ardennen.
De eerste dag was al de vraag waar we mochten kayaken, want er was water in overvloed of zondvloed of zoiets.
Dag 1 begon voor Arie en mij ( Ron) een beetje onwennig en in al dat snelle hoge water lagen we al na 100 meter met het bootje op zijn kop.
Na enig oponthoud vervolgde we onze weg onder een strak blauwe hemel. Het ging lekker snel met zoveel water. Maar bijna op het eind kapzijzde Mark, ik zat vlak achter hem en ketste op dezelfde steen en ging ook weer om. Mark kon zijn boot en paddel niet houden en die gingen er vandoor in het hard stromende water. Na wat geploeter waren we weer verzameld en zagen Mark zijn boot vast liggen op een rots. Die wilde hij eigenlijk toch wel mee terug naar huis nemen om nog maar niet te spreken van de rest van de Kayak dagen. Dus gingen we aan de slag.
Aangelijnd ging Marco, gewapend met nog een lijn voor de Kayak, het water in Arie, Mark, en ik hielde hem goed vast. Maar het stroomde te hard. De Kayak lag dwars op een rots in het midden van de beek en al het water drukte op de boot. Marco probeerde het nog even maar kwam er niet. We maakte een nieuw plan en ik zat nu aan de lijn. Met een omweg ben ik achter de kei geploeterd, touw er aan, zei trekken, maar nog niet echt een beweging. Dan nog maar even aan de achterkant mee duwen. Eindelijk kwam hij los en Mark had zijn Kayak weer terug en we vervolgde onze route. Het eindpunt van de tocht was 3 a 400 meter verder.
Omkleden, opladen, en op naar het huis om lekker te eten en te drinken.
Daar aangekomen waren we verrast over de burgt. Tijdens een rondleiding door het huis waren we bang dat koning Arthur of Robin Hood uit de kast zou springen maar we hadden geluk.
Het was een verassend gezellig en knus huis waar het niet overal tocht vrij was. Na een culinaire avond met enige drank zijn we gaan slapen om fit te zijn voor de tweede dag.
Het huisje was besproken, dus op naar het wilde water in de ardennen.
De eerste dag was al de vraag waar we mochten kayaken, want er was water in overvloed of zondvloed of zoiets.
Dag 1 begon voor Arie en mij ( Ron) een beetje onwennig en in al dat snelle hoge water lagen we al na 100 meter met het bootje op zijn kop. Na enig oponthoud vervolgde we onze weg onder een strak blauwe hemel. Het ging lekker snel met zoveel water. Maar bijna op het eind kapzijzde Mark, ik zat vlak achter hem en ketste op dezelfde steen en ging ook weer om. Mark kon zijn boot en paddel niet houden en die gingen er vandoor in het hard stromende water. Na wat geploeter waren we weer verzameld en zagen Mark zijn boot vast liggen op een rots. Die wilde hij eigenlijk toch wel mee terug naar huis nemen om nog maar niet te spreken van de rest van de Kayak dagen. Dus gingen we aan de slag.
Aangelijnd ging Marco, gewapend met nog een lijn voor de Kayak, het water in Arie, Mark, en ik hielde hem goed vast. Maar het stroomde te hard. De Kayak lag dwars op een rots in het midden van de beek en al het water drukte op de boot. Marco probeerde het nog even maar kwam er niet. We maakte een nieuw plan en ik zat nu aan de lijn. Met een omweg ben ik achter de kei geploeterd, touw er aan, zei trekken, maar nog niet echt een beweging. Dan nog maar even aan de achterkant mee duwen. Eindelijk kwam hij los en Mark had zijn Kayak weer terug en we vervolgde onze route. Het eindpunt van de tocht was 3 a 400 meter verder.
Omkleden, opladen, en op naar het huis om lekker te eten en te drinken.
Daar aangekomen waren we verrast over de burgt. Tijdens een rondleiding door het huis waren we bang dat koning Arthur of Robin Hood uit de kast zou springen maar we hadden geluk.
Het was een verassend gezellig en knus huis waar het niet overal tocht vrij was. Na een culinaire avond met enige drank zijn we gaan slapen om fit te zijn voor de tweede dag.