Home > Column Geertje > Aflevering 1

Aflevering 1

Door: Geertje

 

Ja… daar had je vast nog nooit van gehoord, een kajakwonder, ik heb zowaar een nieuw woord bedacht in mijn eerste stukje voor de site.

Eigenlijk ben ik helemaal geen kajakwonder, ik heb hét gevoel nog niet echt te pakken, maar leuk is het zeker. Ik ga proberen regelmatig een stukje te schrijven voor op de site waarin ik mijn avonturen ga beschrijven. En avonturen; die beleef ik!

 

Ongeveer een jaar geleden ging ik de eerste kanospulletjes aanschaffen, een ‘Long John’, neopreenschoenen, en dat was het ook volgens mij. Voor mij het begin van een nieuwe hobby.

In een ver grijs verleden had ik tijdens zomervakanties ervaring opgedaan in een kajak op de Friese wateren. Tevens was ik een paar keer mee geweest tijdens één van de altijd gezellige kano-kampeerweekenden. Dat is gelijk ook alle ervaring die ik had, en eerlijk gezegd had ik daar vrij weinig aan.

 

De eerste keer weer in een kajak was in het Rutbeek in Enschede samen met Karinke. Ik zat voor het eerst in het bootje met een spatzeil, en ik vond het ongelooflijk eng. Als ik omval, kom ik dan wel uit de boot??Gelukkig bleek al snel dat het niet al te moeilijk was en kreeg ik snel vertrouwen in mezelf en in Karinke. Maar hoe peddel je in vredesnaam rechtdoor in zo’n bootje?? Zo’n koersvaste boot op de Friese wateren gaat toch een heel stuk makkelijker dan een kort polyethyleen bootje op vlak water. Maar Karinke vertrouwde me toe dat het heel normaal was op dit water met zo’n bootje, en dat geloofde ik maar al te graag.

 

 

 

Al veel te snel was het tijd voor mijn eerste Ardennen-weekendje, november 2007. De eerste dag zouden we op rustig water beginnen, maar het waterpeil stond iets hoger dan verwacht en het water stroomde aardig. Na 7 keer plonsen, zwemmen, op de kant klauteren en boot leegmaken was ik er wel klaar mee (en ik denk de rest ook, want die konden telkens achter mijn boot aan J).Bovendien was het november en de meeste mensen weten dat zwemmen in buitenwater in november niet echt comfortabel is. Dat was niet echt een positieve kennismaking met het kajakken. Gelukkig wisten de anderen me ervan te overtuigen de tweede dag toch mee te gaan, met knikkende knieën stapte ik weer in de kajak. Dit keer was het écht rustig water, en wist ik alsnog 1 keer om te vallen in een bocht met keerwater.

 

Tja, en toen werd het maart… Voordat ik de eerste keer in het bootje plaatsnam hadden ze speciaal voor mij het jaarlijkse Ardennen weekend in maart verplaatst, dus ik durfde eigenlijk niet te zeggen dat ik liever niet mee wilde. Dus ik ben maar meegegaan. Gelukkig vroor het dit keer niet, het was heel ietsje warmer. Máár het wáter was nog steeds niet comfortabel. De eerste dag deden we weer lekker rustig water, en ik ben toen zowaar niet omgevallen, het was voor mij een vreemde en nieuwe ervaring om aan het einde van een tocht droog uit de boot te stappen. Wel een heerlijke ervaring trouwens. De tweede dag was het tijd voor een stapje meer, lekker stromend water, veel obstakels. En ondanks dat ik een paar keer omviel was het echt gewéldig! Wat een adrenaline!! Ik merkte echt hoe heerlijk het kajakken eigenlijk is. Helaas viel ik telkens met het in en/of uit een keerwater varen, daar werd ik zelf niet heel vrolijk van. Dus ik besloot om (nog redelijk dicht bij de auto) uit te stappen. Maar de positieve ervaring was er!

 

 

 

De laatste tocht was over de Lippe in Duitsland. Superleuke tocht, met vooral rustig water en af en toe stroomversnellingen. Waarbij ik naar één stroomversnelling aan het kijken was met de gedachte dat ik daar misschien over een paar jaar zou varen, maar ik heb het zomaar afgesopt. Tuurlijk ben ik omgevallen, maar het was súper!!

 

Nu volgt er een zomer (heerlijk zonnetje, opgewarmd water) met héél veel oefenen, steuntjes maken, rechtdoor peddelen, bewuste bochtjes maken, in en uit de boot stappen (ook niet geheel onbelangrijk). Ik heb er alle vertrouwen in, we gaan een heerlijke zomer tegemoet!

 

22 mei 2008.